Uroczystość poświęcenia nowych nagrobków dwóch powstańców - Aktualności - Policja Małopolska

Uroczystość rozpoczęła się od mszy świętej w kaplicy Zmartwychwstania Pańskiego za dusze żołnierzy powstania warszawskiego oraz wszystkich poległych w powstańczej walce, zmarłych od ran oraz ofiar niemieckich zbrodni. Po nabożeństwie zebrani wysłuchali biogramów obu powstańców, a także krótkiego wystąpienia dyrektora Oddziału IPN w Krakowie dr hab. Filipa Musiała.

– Powstanie warszawskie było ostatnią szansą na to, by zamanifestować, że chcemy być państwem wolnym i niepodległym. Niosło nadzieję, która zgasła w obliczu niemieckiej pacyfikacji oraz działań sowieckich, blokujących oddziały Armii Krajowej, idące na odsiecz walczącej stolicy. Ale powstanie musiało wybuchnąć, bo nasi przodkowie chcieli walczyć i jak wspominali po wojnie – odpłacić Niemcom za lata okupacji. Najlepiej cel powstania czy szerzej całej akcji „Burza” ujął Delegat Rządu na Kraj Jan Stanisław Jankowski, który miesiąc po wybuchu powstania stwierdził bardzo krótko: „Chcieliśmy być wolni i wolność sobie zawdzięczać” – powiedział dr Musiał.

Z kaplicy uczestnicy uroczystości przeszli do grobów plut. Czesława Ostrowskiego „Tadeusza” (kwatera X, rząd 3, miejsce 15) oraz Zbigniewa Stefana Michnowicza (kwatera LXXVIII, rząd 17, miejsce 66). Nowe nagrobki poświęcił o. Jerzy Pająk, kapelan małopolskich środowisk niepodległościowych, a posterunki honorowe wystawił 6. Batalion Logistyczny 6. Brygady Powietrznodesantowej.

W uroczystościach wzięli udział m.in. Wojewoda Małopolski Krzysztof Jan Klęczar wraz ze współpracownikami z Małopolskiego Urzędu Wojewódzkiego, konsul generalny Węgier w Krakowie Tibor Gerencsér, insp. Robert Horosz (reprezentował Komendanta Głównego Policji), insp. Paweł Krauz Zastępca Komendanta Wojewódzkiego Policji w Krakowie, prof. Stanisław Sroka, dziekan Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, delegacja Zarządu Obszaru Południowego Zrzeszenia „Wolność i Niezawisłość” w Krakowie.

Czesław Ostrowski

Urodził się 15 lipca 1920 r. w Warszawie. Był synem Władysława i Agnieszki. Mieszkał na warszawskiej Woli przy ulicy Chłodnej. W czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem Armii Krajowej. Nosił pseudonim „Tadeusz”. W stopniu plutonowego brał udział w powstaniu warszawskim, walcząc na terenie Śródmieścia w szeregach Zgrupowania „Harnaś”, w kompanii „Genowefa”.

Został ranny. Wraz z innymi ewakuowanymi pacjentami Szpitala Ujazdowskiego na początku października 1944 r. trafił do Milanówka, a stamtąd do Krakowa. 4 grudnia 1944 r. zmarł w szpitalu jezuitów w wyniku odniesionych ran. Wśród kilku przyczyn śmierci wymieniono m.in. ranę postrzałową prawego podudzia. Został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera X, rząd 3, miejsce 15).

Zbigniew Stefan Michnowicz

Zbigniew Stefan Michnowicz urodził się 22 lutego 1921 r. w Warszawie. Był synem Włodzimierza i Wandy. Mieszkał na warszawskiej Pradze przy ul. Targowej. W czasie okupacji niemieckiej był żołnierzem Armii Krajowej. Brał udział w powstaniu warszawskim, walcząc w szeregach kompanii ochrony Sztabu Obszaru Warszawskiego AK „Koszta” na terenie Śródmieścia Północnego.

Został ranny w czasie walk z Niemcami. Leczony był w szpitalu polowym przy ul. Złotej 22 w Warszawie, a następnie w Szpitalu Ujazdowskim. Zmarł 25 października 1944 r. na skutek wycieńczenia organizmu i odniesionych ran, podczas transportu pacjentów do Krakowa. Dwa dni później został pochowany na cmentarzu Rakowickim (kwatera LXXVIII, rząd 17, miejsce 66).

źródło: krakow.ipn.gov.pl